Emma van Bergeijk (journalist bij nu.nl) onthulde dat de Technische Universiteit Delft de afgelopen jaren geld heeft gekregen van de fossiele brandstofindustrie voor onderzoek naar olie en gas.
Uit informatie die werd verstrekt in antwoord op Emma’s Woo-verzoek (Wet open overheid) bleek dat Shell, Equinor en Wintershall Dea de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen van de TU Delft contracteerden voor onderzoek naar olie & gas (5 projecten tussen 2018 en 2023). Wij leverden input voor het artikel op nu.nl.
Leden van de Mapping Fossil Ties coalitie van End Fossil LU/TUD spraken met TU Delft af dat het eerste “deelbesluit” van hun Woo-verzoek gelijkgesteld zou worden aan de (onafhankelijk ingediende) Woo van Nu.nl. We kregen daarom ook meer gedetailleerde informatie over de betreffende projecten te zien (zie ook www.mappingfossilties.org):
- Drie projecten hebben betrekking op technische boormethoden, waaronder methoden als waterflooding, hydraulic fracturing en surfactant-foam of low-tension-gas flooding, die de productiviteit van een boorput moeten verhogen.
- Twee projecten hebben betrekking op het modelleren van olie- en gasreservoirs. Een daarvan is in de Noordzee, en “deze modellen zullen uiteindelijk leiden tot directe implementatie door de industrie… (TRL2 tot TRL4).” [1]
De andere bevindt zich in de Colsay-formaties en zal worden gewonnen in het Rosebank-project van Equinor. Het project is goedgekeurd in 2023, maar academici en milieugroeperingen hebben betoogd dat het de klimaatverplichtingen van het VK ondermijnt en er lopen momenteel juridische procedures [2]. De Britse regering voert energiezekerheid aan om Rosebank te rechtvaardigen [3], hoewel de olie uit het project niet gereserveerd zal worden voor Britse consumptie maar verkocht zal worden op de internationale markt [4]. De onafhankelijke Britse Climate Change Committee, opgericht onder de Climate Change Act 2008, merkt op dat “Elke toename in de winning van olie en gas in het VK hoogstens een marginaal effect zou hebben op de prijzen waarmee Britse consumenten in de toekomst te maken krijgen.” [5]
- Een ander project gaat over het meten van methaanlekken in het Permbekken, waar Shell (de sponsor van het project) naar gas boort. Shell promoot gas als een koolstofarme brandstof en lobbyt zowel voor strengere controles op lekken [6] als voor uitbreiding van LNG na de invasie van Oekraïne [7].
Ter herinnering: methaan heeft een aardopwarmingspotentieel dat meerdere malen groter is dan dat van koolstofdioxide. Lekken in pijpleidingen, tijdens de productie en “slippen” in turbines bij verbranding (bijv. op schepen) betekenen dat het gebruik van aardgas (LNG) niet per se beter is voor het milieu dan koolstofintensievere brandstoffen zoals steenkool [8-9].
Van de 40 projecten vanaf 2018 die in de FOI werden onthuld, waren er minstens:
- 7 over CCUS
- 8 over wind
- 2 over waterstof
- 4 over geothermische energie
- 2 over zonne-energie
- 6 over aardbevingen veroorzaakt door boringen (geïnduceerde seismiciteit)
Eén project van de NAM BV Assen heeft geen beschrijving, alleen de naam “Voortzetting Nam”, en de bijdrage wordt alleen vermeld als “meer dan €1.000.000”.
[1] https://projecten.topsectorenergie.nl/projecten/fluvial-reservoir-connectivity-and-hetrogeneity-34619
[2] https://www.theguardian.com/environment/2023/dec/18/climate-groups-begin-legal-actions-against-rosebank-north-sea-oil-project
[3] https://www.gov.uk/government/news/government-backs-new-oil-and-gas-to-safeguard-uk-and-grow-the-economy
[4] https://www.thenational.scot/news/24028356.rosebank-oil-will-not-kept-uk-government-admits/
[5] https://www.theccc.org.uk/publication/letter-climate-compatibility-of-new-oil-and-gas-fields/
[6] https://reports.shell.com/climate-and-energy-transition-lobbying-report/2022/our-lobbying/case-study-tackling-methane-emissions.html
[7] https://content.influencemap.org//site/data/000/956/Shell_testimony_Watkins_April_2022.pdf
[8] https://www.npr.org/2023/07/14/1187648553/natural-gas-can-rival-coals-climate-warming-potential-when-leaks-are-counted
[9] https://pubs.acs.org/doi/10.1021/acs.est.2c01383